Arie maasland psalmen
Klankenstapper
De Nederlander gaat slecht om met zijn coryfeeën. Een man als Malando zou na zijn dood in een Zuid-Amerikaans land jaarlijks worden herdacht in kranten, tijdschriften, radio en TV. In Holland heeft het 10 jaar geduurd voordat een Tv-station, ná vele vergeefse verzoeken van fans van bijvoorbeeld Willy Alberti, eindelijk eens aandacht aan hem besteedde. Hetzelfde geldt voor Malando, die weliswaar een opvolger heeft in de persoon van Danny ‘Malando’ Overweg, maar die voor het grote publiek allang een vergeten fenomeen is.
En een fenomeen wás het. Terwijl élke 2 jaar het Malando-orkest nog door Japan wordt uitgenodigd om een uitgebreide tournee te maken voor volle zalen, horen we een journalist zeggen dat Danny ‘de zoon van Malando is’! Zóveel weten we er dus nog van. In Japan wordt Malando geëerd door op het podium een stoel neer te zetten met daarop een roos ter nagedachtenis aan deze grote man. In Nederland hebben we gelukkig de Concertzender, die ons nog even kan herinneren aan het vele werk dat door Arie Maasland (want zó heette hij echt) is verzet tot meerdere glorie van Nederland.
Met de tango Olé guapa verkreeg Malando wereldbekendheid waarna een ongekende platenproductie op gang kwam. Zijn platen werden in Argentinië, Chili, Duitsland, Groot-Bri
|
© Arie van Geest
TANGO OLÉ GUAPA
In speelden The Jumping Jacks in de Haagse dancing Tabaris, waar ook het Argentijnse orkest van Eduardo Bianco optrad. De ene avond speelden de Jacks dansmuziek, Cha-cha cha&#;s, Foxtrotjes en Paso doble&#;s. De andere avond bracht Bianco Argentijnse Tango&#;s. Arie werd gegrepen door de tango. Het inspireerde hem om zijn eerste eigen tango te schrijven: Anny, genoemd naar zijn toekomstige vrouw. In melde hij deze tango aan als opus 1 bij de BUMA. Overigens was dit niet zijn eerste compositie. Vóór Anny schreef hij in Swing It, een foxtrot en Kiekie en Valse Marguerite, beide musettewalsjes. In schreef Arie de tango waarmee hij de meeste roem zou vergaren. Om de Rotterdamse dancing aan de Schiedamschedijk, waar The Jumping Jacks speelden, te eren noemde hij zijn nieuwe tango Cosmopolite. Hij componeerde dit stuk toen hij alleen thuis was. Zijn vrouw deed boodschappen. Toen zij terug kwam stonden de motieven op papier. Hij speelde de tango voor zijn vrouw. Niet alleen zij was enthousiast, maar ook Jan Tigges. De baas van de Cosmopoliet was er zeer ingenomen mee, want deze tango trok volle zalen. Kort daarna speelden The Jumpings Jacks het nummer voor de radio. In , tegelijk met het in druk verschijnen, werd de naam van de tang
Klankenstapper
Zó begon het allemaal!
In het begin van de vorige eeuw was het succes van een artiest af te meten aan de hoeveelheid bladmuziek die er van hem werd uitgebracht. Over de gehele wereld werd de muziek van de Nederlander Arie Maasland (MALANDO dus) al uitgegeven en werd zijn muziek door andere orkesten gespeeld nog vóórdat MALANDO een eigen orkest had. Ook in menige huiskamer, waar een piano stond of waar het bespelen van accordeon werd beoefend, lag de muziek van onze componist.
Zoals op bovenstaande foto is te zien werden van “Olé guapa” al binnen korte tijd exemplaren verkocht. De ‘gouden’ compositie dateert al van en heette eerst “Cosmopoliet”. Een eigen orkest formeerde MALANDO pas in en in het oorlogsjaar nam hij zijn toen al wereldberoemde tango voor het eerst op de plaat zelf op. Daarná nog vele malen in verschillende orkestbezettingen.
In de oorlog werd de ‘ongevaarlijke’ Zuid-Amerikaanse muziek spelende Malando door de Duitsers redelijk ongemoeid gelaten. Ná de oorlog begonnen zijn wereldwijde plaatverkopen en tournees. In met name Japan was zijn populariteit te vergelijken met die van André Rieu in Australië anno
Maar aan alles komt een einde. Vrij kort na zijn laatste jubileumshow ‘Viva Malando’ door de VARA verzorgd, overleed MALANDO in novem
Maasland, Arie ()
&#; Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: Frans Oudejans, 'Maasland, Arie ()', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL: []
Maasland, Arie (pseud. Malando), musicus-componist (Rotterdam - Bussum ). Zoon van Joris Maasland, fabrieksarbeider, en Cornelia de Graaf. Gehuwd op met Johanna Cornelia van der Star (). Uit dit huwelijk werd 1 dochter geboren.
Arie Maaslands jeugd speelde zich af in Rotterdam, de stad waaraan hij verknocht bleef, al voltrok zijn carrière zich elders. Na de HBS begon hij een studie als bouwkundig tekenaar, die hij voortijdig stopte om zijn heil te zoeken in de muziek. Van zijn zesde jaar af kreeg hij zes jaar pianoles van de Rotterdamse muziekpedagoog en koordirigent Jan Kriek, en reeds als middelbare scholier vormde hij een orkestje. De muziek bleef hem bezighouden, praktisch maar ook theoretisch. Beide kwaliteiten kwamen naar voren in het Rotterdamse ensemble The Jumping Jacks, een sextet waar van Maasland van tot deel uitmaakte als accordeonist en slagwerker. Tevens schreef hij de arrangementen en had hij de zakelijke leiding.
Ter wille van dit sextet schreef Maasland ook een aantal composities. Hij was trendgevoelig en merkte dat het publiek zich aangesproken voelde door de tango. Zelf liet hij zich inspir