Biografie arjen fortuin
Met zijn biografie van dichter Gerrit Kouwenaar levert Arjen Fortuin een grote prestatie ★★★★☆
Het is een vreemde titel voor een biografie, men moet – zonder hoofdletter. Arjen Fortuin, de biograaf van de dichter Gerrit Kouwenaar, koos hem omdat het de titel is van een van diens bekendste gedichten en omdat dit gedicht hem als student bijzonder trof. Fortuin beschrijft in de proloog de langzame totstandkoming van het gedicht, dat eind , toen Kouwenaar eraan begon, ‘Nieuwjaar’ heette. Het lijkt een lijst goede voornemens: ‘Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis/ nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen/ men moet nog boodschappen doen voor het donker/ de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder’.
Fortuin vergelijkt verschillende versies en laat zien hoe geduldig en precies Kouwenaar te werk ging. Eindeloos zat hij te schaven en te prutsen. Ieder woord moest goed zijn, de volmaaktheid moest worden benaderd. Dat typeert de dichter Kouwenaar. In de laatste versie is ‘men moet’ geen lijst voornemens, maar een melancholieke opsomming van wat allemaal nog moet gebeuren, maar niet zal gebeuren, omdat de tijd opraakt.
Over de auteur
Aleid Truijens schrijft sinds voor de Volkskrant, vooral over literatuur, non-fictie en onderwijs. Zij publiceerde twee romans en t
Interview met Arjen Fortuin
Arjen Fortuin (Amsterdam, ) studeerde geschiedenis en filosofie in Amsterdam en Madrid. Tijdens zijn studie schreef hij voor het faculteitsblad Babel, later werd hij redacteur van Folia, het weekblad voor de Universiteit van Amsterdam. Daarnaast was hij redacteur van Biografie Bulletin en Historisch Nieuwsblad. Sinds schrijft hij voor de bijlage Boeken van NRC Handelsblad, in werd hij redacteur van diezelfde bijlage en in coördinator literatuur. Hij schrijft voornamelijk over Nederlandse literatuur en verder over geschiedenis en sportboeken.
Fortuin zat in de redactie van Magazijn, een jaarboek voor schrijvers van onder de veertig en samen met Hans Schoots stelde hij de bundel Ongenaakbaar Madrid () samen. Hij is lid van de redactie van de Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam. Begin verscheen bij uitgeverij Bas Lubberhuizen Een bespottelijk genre. De biografie in Nederland, een bundel artikelen uit Biografie Bulletin, onder redactie van Arjen Fortuin en Joke Linders. Hij werkt momenteel aan een biografie over uitgever Geert van Oorschot.
Las u als kind veel en had u toen het idee om later ooit iets met boeken te gaan doen? Wilde u misschien zelfs schrijver worden of had u heel andere plannen?
Ik heb, als kind en later, altijd heel vee
Geert van Oorschot () was een van de succesvolste en spraakmakendste uitgevers van de vorige eeuw. Hij was de uitgever en dikwijls ook ontdekker van tal van belangrijke Nederlandse schrijvers, zoals Gerard Reve, W.F. Hermans, Jan Hanlo, M. Vasalis, Rutger Kopland en J.J. Voskuil. Uit gezocht geld, deskundige vertalers en een klassieke boekverzorging smeedde Van Oorschot de Russische Bibliotheek. Deze door Helmut Salden vormgegeven reeks vestigde de reputatie van zijn bedrijf en liet Nederland kennismaken met het Rusland van de negentiende eeuw.
Van Oorschot had een haast bovenmenselijke energie: naast het bestieren van zijn uitgeverij onderhield hij tal van contacten en correspondenties met schrijvers en kunstenaars (óók uit zakelijk belang) én hij vond tijd om zelf te schrijven. Zijn boeken Mijn tante Coleta en Twee vorstinnen en een vorst behoren tot de winstgevendste publicaties van Uitgeverij Van Oorschot.
‘Maar een succesvol leven is niet noodzakelijkerwijs een gelukkig leven,’ schrijft Arjen Fortuin in zijn biografie. De zelfmoord van zijn zoon Guido was een klap die hij nooit te boven is gekomen. Zijn temperament zat Van Oorschot vaak in de weg. Al zijn contacten, met schrijvers, ontwerpers, zijn vrouw en zijn zonen, waren stormachtig. En hij was soms melancholisc
een negatieve kritiek, over positieve recensies is men doorgaans snel uitgepraat - wordt de moeizame verhouding tussen auteur en criticus veroorzaakt door een misverstand over het doel van de kritiek. Dat misverstand bestaat uit de gedachte dat de criticus er is voor de auteur, als klankbord, mentor, luis in de pels of wat dan ook. Er zijn ook critici die dat als hun taak zien, het zogenaamde ‘terugschrijven’, maar dat zijn niet de besten.
Een goede criticus werkt uitsluitend voor de lezers van zijn krant of tijdschrift. Hij probeert te beredeneren wat voor hen van belang is om over een boek te weten en dat probeert hij zo overtuigend mogelijk op te schrijven. In een dagblad komt dat al snel neer op de beantwoording van de eenvoudige vraag: moet ik dit boek kopen, of moet ik dit boek niet kopen? Ook al omdat de ruimte in de krant beperkt is, leidt dit vaak tot een voor de schrijver van een boek frustrerend beperkte aanpak. Jaren werk, honderden pagina's tekst worden teruggebracht tot een rijtje anekdotes en een oppervlakkig ogende aanprijzing.
De ‘biografische methode’ komt er zo in de krant bekaaid af. Dat lijkt misschien vreemd, maar daarbij is het goed te bedenken dat de biografie bij het maken van, bijvoorbeeld, de boekenbijlage van NRC Handels Door Arjen Fortuin Als televisierecensent was Arjen Fortuin de afgelopen vijf jaar verplicht zijn tv aan te zetten en te kijken. Het leerde hem meer over de wereld dan hij voor mogelijk hield. In Kijkt u nog? laat Fortuin zien dat de televisie nog altijd relevant is, juist in een tijd waarin elk weldenkend mens zegt &#;eigenlijk&#; geen tv meer te kijken. Arjen Fortuin () schreef van september tot maart dagelijks een column over televisie voor NRC, de krant waar hij in begon en eerder literatuurcriticus was. In publiceerde hij de biografie Geert van Oorschot, uitgever. In verschijnt zijn biografie van Gerrit Kouwenaar. Pagina's: Verschijningsdatum: 18 mei Julien Ignacio, Raoul de Jong en Michiel van Kempen Jan Postma Valeria Luiselli Michiel van Elk Jaap TielbekeKijkt u nog?
Gerelateerde producten
Dat wij zongen
Vroege werken
Vertel me het einde
Een nuchtere kijk op psychedelica
We waren gewaarschuwd