Wat heeft pythagoras uitgevonden

De erfenis van Pythagoras

In de zesde eeuw voor Christus leefden vier wijsgeren die elk op hun eigen manier harmonie predikten tussen mens, maatschappij en universum: Boeddha, Confucius, Lao-Tse en Pythagoras. Die laatste is vooral bekend vanwege zijn stelling, maar wie was hij eigenlijk en welke invloed heeft hij (gehad)? Op die vragen probeert ‘Pythagoras’ van wetenschapsjournaliste Kitty Ferguson antwoord te geven. Ze voegt zich daarmee in een traditie van 25 eeuwen, want de man was al bij leven een legende.

Vast staat dat Pythagoras in de eerste plaats een religieus en politiek leider was. Zijn leer draaide, net als bij Boeddha, om reïncarnatie maar was zo geheim dat hij en zijn volgelingen hem mee het graf in namen. Politiek is alleen zeker dat hij zoveel vijanden maakte dat hij de stad Croton in Italië, waar hij zijn school gesticht had, moest ontvluchten om het vege lijf te redden. In Croton deed hij zijn beroemde ontdekking dat er een direct verband bestaat tussen de lengte van de snaren van een lier en de toonhoogte die ze produceren.

Ferguson is dan op pagina 6 van haar boek en moet bekennen dat simpelweg niet meer dan dat bekend is over het subject van haar biografie – althans, wanneer je niet als vanzelfsprekend gelooft wat er later allemaal over hem verteld is.

Pythagoras werd geboren in Samos ca. v.C. - waarschijnlijk Metapontum, Zuid-Italië, na v.C. Pythagoras staat bekend als Grieks wijsgeer en hervormer, een van de meest raadselachtige figuren uit de geschiedenis van het Griekse denken.

Omstreeks v.C. stichtte Pythagoras in Croton een school, die ook in andere Zuiditalische steden afdelingen vestigde. Pythagoras en zijn aanhangers hebben een belangrijke invloed uitgeoefend op het openbare en het politieke leven, maar zijn daarbij ook op krachtig verzet gestuit; tegen het eind van zijn leven moest Pythagoras Croton verlaten en enkele decennia later vond een algehele opstand tegen zijn aanhangers plaats.

De oorspronkelijke getallenleer van Pythagoras en de zijnen was geen wetenschappelijke wiskunde, maar eerder een toepassing, een soort metafysica van het getal; op den duur is echter ook in de school van Pythagoras, net als op andere plaatsen in de Griekse wereld, wiskunde op wetenschappelijke wijze beoefend. Hun voornaamste bijdrage ligt op het gebied van de getallenleer, terwijl zij de meetkunde in het algemeen op 'aritmetische' wijze beoefenden en daardoor onder meer geen raad wisten met het probleem van de irrationele wortels.

Uit: Encarta(R) 99 Encyclopedie Winkler Prins Editie.

Meer informatie over pythagoras:


De s

Pythagoras

Wetenschapper
Buste van Pythagoras
Persoonlijke info
Volledige naamPythagoras van Samos
Bijnaam
Pseudoniem
Geborenca. v. Chr.
GeboorteplaatsSamos
GeboortelandGriekenland, vlak bij Turkije
Overledenca. v. Chr.
Overleden teofwel Croton of Metapontum, zuid-Italië
Gehuwd met /
relatie
mogelijk met Theano, een dame van Kreta
Bekend van
VakgebiedEthiek, Wiskunde, Metafysica, Muziek-theorie, Mystiek, Politiek, Astronomie, Filosofie en Religie
ActiefGriekse oudheid
Bekend vanVijf klimaatzones, Vijf geometrische figuren, Proporties, de stelling van Pythagoras, Pythagoras stemming (soort toonladder), Bolvormigheid van de aarde, vegetarisme

Pythagoras is geboren in Samos, ca. en gestorven in Croton of in Metapontum (beide in Zuid-Italië, ca. Hij was een bekende Griekse filosoof, astronoom en wiskundige.

Leven

Over zijn jeugd is weinig bekend. Zijn vader zou Mnesarchus zijn, een edelsteengraveur of een rijke koopman. Zijn moeder heette mogelijk Pythaïs. Zij zou hebben voorspeld dat ze zou bevallen van een man uiterst mooi, wijs en gunstig voor de mensheid.

Van Pythagoras wordt meestal gedacht dat hij het grootste deel van zijn opleiding in het Nabije Oosten (m

Pythagoras,

ca. , beroemd Grieks wijsgeer en wiskundige, zijn naam werd vereeuwigd door het naar hem genoemd theorema van de wiskunde: de stelling van Pythagoras (a2=b2=c2). Volgens overlevering offerde Pythagoras ossen bij het vinden van zijn theorema. Een zinspeling hierop vinden we in een brief aan J.N. van Hall, waarin m. spreekt van de ‘slachtersrekening’ van Pythagoras (11 maart , vw xv, p. ). In Idee 52 schrijft hij dat het hem niet bevalt dat Pythagoras' leerlingen zich beriepen op het autos epha (Gr. hij zelf, de meester, heeft het gezegd; vw ii, p. ; cf. brief aan Mimi d.d. juli , vw xi, p. ). In Over Specialiteiten schrijft hij hierover:

‘Van myn onsterfelykheid ben ik zeker. Ik heb te veel gezegd dat tot zaag kan omgeknoeid worden, om niet heel stevig in leven te blyven na m'n dood. Ik schaam my als ik bedenk hoevelen er gereed staan de skeletten van m'n arme statiepaarden, averechts opgetuigd voor hun huurkarretjes te spannen. Iets eerlyker dan Pythagoras waarschuwde ik reeds voorlang tegen 't vervloekte autos ephè óók 'n *fraze!’ (vw v, p. )

Voor diens theorema vond m. een volgens hem nieuw bewijs. Hij nam het voorzien van een tekening op in Idee (vw iii, p. ), en tekent in een noot uit aan dat niemand h

Pythagoras (ca. ) is bij het grote publiek vooral bekend om een beroemde stelling waarmee de lengte van een zijde in een rechthoekige driehoek berekend kan worden (a2+b2 = c2). De kern van deze zogenoemde &#;stelling van Pythagoras&#; was lang daarvoor waarschijnlijk echter al bekend bij de Babyloniërs en Egyptenaren. Pythagaros zelf wordt wel eens &#;een van de meest raadselachtige figuren&#; uit de geschiedenis van het Griekse denken genoemd. Wie was hij?

De meeste informatie over het leven van Pythagoras is gebaseerd op biografische bronnen uit de Romeinsekeizertijd en op werken van Griekse biografen als Diogenes Laertius en Iamblichus van Chalcis. Deze werken verschenen echter eeuwen na de dood van Pythagoras. De filosoofwordt echter ook al vermeld in werken van wijsgeren als Xenofanes, Heraclitus en Herodotus, die niet lang na hem leefden. Volgens de meeste bronnen werd Pythagoras rond als zoon van een edelsteen-graveur geboren in Samos, een bekend Grieks &#;filosofeneiland&#; vlak voor de kust van Turkije. De denker reisde veel. Zo bezocht hij bijvoorbeeld Babylon, waar hij volgens sommigen kennismaakte met het principe van de later naar hem vernoemde stelling. Verder deed de denker Perzië aan, leefde hij langere tijd in Egypteen verkende hij grote delen van