Robert oppenheimer overleden
Robert Oppenheimer, de dualistische fysicus
Het is het gevaarlijkste militaire wapen dat de mens bezit: de atoombom. De ontwikkeling ervan begon met het Amerikaanse ontwikkelingsprogramma, het Manhattan Project. De wetenschappelijke directeur was de theoretische fysicus Robert J. Oppenheimer (). Hij wordt daarmee gezien als de vader van de atoombom. Er zijn dan ook talrijke publicaties, films en documentaires over hem verschenen en er is zelfs een opera aan deze fysicus gewijd.
Frans Kingma en Machiel Kleemans, respectievelijk een experimenteel fysicus en een theoretisch fysicus, waagden zich desondanks aan een nieuw boek over deze intrigerende man, getiteld Splinters van de zon. Fragmenten uit leven en werk van J. Robert Oppenheimer. Waarom weer een nieuw boek als al zoveel over deze man is verschenen? Het antwoord is simpel. Oppenheimer was niet alleen een briljant geleerde, hij had ook een heel andere kant en het is juist die meer onbekende kant die Kingma en Kleemans graag willen laten zien. In dit boek proberen zij een tipje van de sluier van de persoonlijkheid van Oppenheimer op te lichten
De titel Splinters van de zon is afgeleid van een uitspraak van vriend en collega-fysicus Isidor Rabi die Oppenheimer karakteriseerde als een man die was samengest
Oppenheimer
J. Robert Oppenheimer () was een briljant natuurkundige en directeur van het Manhattan Project: de geheime ontwikkeling van de atoombom tijdens de Tweede Wereldoorlog. De bombardementen op Hiroshima en Nagasaki maakten hem de beroemdste wetenschapper van zijn generatie en een van de meest iconische maar ook omstreden figuren van de twintigste eeuw. Dit boek volgt Oppenheimer vanaf zijn opleiding onder de bekendste fysici van zijn tijd, naar Berkeley, Californië, waar hij de eerste Amerikaanse school voor theoretische natuurkunde oprichtte en nauw betrokken raakte bij verschillende links-activistische bewegingen, die ook veel communisten aantrokken. Vervolgens naar Los Alamos, New Mexico, waar hij een woestijnvlakte transformeerde in een kernwapenlaboratorium waarna hij de geschiedenis in ging als de vader van de atoombom.
Na de oorlog nam Oppenheimer het hoogleraarschap aan Princeton over van Albert Einstein en werkte hij als politiek adviseur. In die rol maakte hij zich hard voor internationale controle op nucleair materiaal, verzet tegen de waterstofbom en tegen kernoorlog in het algemeen. Door die revolutionaire standpunten, in combinatie met zijn vermeende banden met het communisme, haalde Oppenheimer zich in de aanloop naar de Koude Oorlog de woede van invlo
Robert Oppenheimer ()
Amerikaanse natuurkundige en atoomgeleerde
Opleiding
Julius Robert Oppenheimer werd op 22 april geboren in New York. Hij was de zoon van de Duitse textielimporteur Julius S. Oppenheimer. Zijn moeder was de kunstenares Ella Friedman. In ging Oppenheimer studeren op de Harvard Universiteit. Naast natuurkunde leerde Oppenheimer Grieks en Latijn. In slaagde hij cum laude. Robert had de vierjarige studie in drie jaar volbracht.Europa
Na Harvard studeerde Oppenheimer in Cambridge, Engeland, waar hij de geheimen van de atomen leerde van Ernest Rutherford. Ook werkte hij op uitnodiging van Max Born enige tijd in Duitsland. Robert Oppenheimer bracht ook enige tijd aan de Universiteit van Leiden door. Robert studeerde gemakkelijk. Volgens een anekdote leerde hij in zes weken volOppenheimer torste de atoombom op zijn schouders mee, maar over spijt sprak hij niet
Een fascinerende, gecompliceerde, gekwelde figuur was J. Robert Oppenheimer, ‘vader van de atoombom’; een man die in persoonlijkheid en daden licht en duisternis in zich verenigde. Briljant, charismatisch natuurkundige, estheet, filosoof, die in de oorlog in de woestijn in New Mexico leiding zou geven aan het wetenschappelijk team dat de atoombom ontwikkelde. De bom die Hitler moest verjagen en een einde moest maken aan alle oorlogen. De bom die Oppenheimer de rest van zijn leven op zijn magere schouders mee zou torsen. Gek genoeg meer dan president Harry Truman, de man die op de knop drukte.
Komende zondagnacht is de speelfilm Oppenheimer, met dertien nominaties, de grote kanshebber bij de Oscars; een spektakelfilm met fraaie beelden van woestijn, sterrenhemel en vuurzee, en met een mooie hoofdrolspeler. Maar ook met een melodramatisch en vol, nagenoeg onbegrijpelijk script. Zelf viel ik al na twee minuten uit het verhaal als de jonge Oppenheimer als student in het lab in Cambridge, een appel met cyanide inspuit. Daarmee probeert hij een gehate docent te vergiftigen. Huh? Het latere genie, ‘vader van de atoombom’, deed in zijn jeugd een poging tot moord? Uitleg blijft achterwege.
Uitleg
De biografie ‘Oppenheimer’ leert: Christopher Nolan had een nog veel urgentere film kunnen maken
Een fascinerende, raadselachtige, gekwelde figuur was J. Robert Oppenheimer, ‘vader van de atoombom’; een man die in persoonlijkheid en daden licht en duisternis in zich verenigde. Briljant, charismatisch natuurkundige, estheet, filosoof, die tijdens de oorlog in de woestijn in New Mexico leiding gaf aan het wetenschappelijk team dat de atoombom ontwikkelde. De bom die Hitler moest verjagen en een einde moest maken aan alle oorlogen. De bom die Oppenheimer de rest van zijn leven op zijn magere schouders zou meetorsen – gek genoeg meer dan president Harry Truman, de man die op de knop drukte.
Vorige week werd de speelfilm Oppenheimer de grote slokop bij de Oscars; een spektakelfilm met fraaie beelden van woestijn, sterrenhemel en vuurzee, en met een mooie hoofdrolspeler. Maar ook met een aardig melodramatisch en nagenoeg onbegrijpelijk script. Zelf viel ik al na twee minuten uit het verhaal als de jonge Oppenheimer als student in het lab in Cambridge een appel met cyanide inspuit. Daarmee probeert hij een gehate docent te vergiftigen. Huh? Het latere genie, ‘vader van de atoombom’, deed in zijn jeugd een poging tot moord? Uitleg blijft achterwege.
Uitleg geeft het boek Oppenhe