Auto biografie depressie
Dit boek van de Britse dichteres Gwyneth Lewis is geen doorsneevoorlichtingsboek over depressie, maar zit tussen een autobiografie en een zelfhulpboek in. Soms fraaie autobiografische fragmenten worden afgewisseld met citaten uit boeken, krantenknipsels en raadgevingen voor depressieve mensen en hun omgeving. De gebruikelijke adviezen (zoals 'wat aan lichaamsbeweging doen') zijn er niet te vinden of worden resoluut van de hand gewezen. Daarmee is het een persoonlijk en oorspronkelijk boek geworden, maar of depressieve mensen en hun omgeving er veel mee opschieten, waag ik te autobiografische passages geven een goede indruk van wat het betekent om een depressie door te maken. Lewis' opvattingen over depressie en de manier om daar vanaf te komen zijn me echter veel te mistig en hoogdravend. Depressie geeft volgens haar aan dat de manier waarop je je leven hebt geleid ondraaglijk is en niet bij je past. Daarmee is de aandoening een 'psychische blindenstok' voor de patiënt en eenmaal overleefd zelfs een 'godsgeschenk'. Volgens haar vereist een depressie 'dat je net zo lang doorgaat met ziek zijn tot je innerlijke transformatie voldoende ver gevorderd is om te garanderen dat je wederopstanding geen valse
Er zijn genoeg redenen om jouw levensverhaal op papier te zetten, maar dat een autobiografie schrijven ook helpt tegen depressies, wist je waarschijnlijk nog niet.
Autobiografie schrijven helpt tegen het zwarte gat
Er zijn genoeg redenen te bedenken, maar dat een autobiografie schrijven ook helpt tegen depressies, wist je waarschijnlijk nog niet.
Als je net met pensioen bent, bestaat er een kans dat je in het zwarte gat valt. Heb je eindelijk een zee van tijd, kom je erachter dat thuiszitten je ongelukkig maakt. Je kunt op zoek gaan naar een nieuwe maatschappelijke invulling, maar volgens onderzoekers van de Universiteit van Twente is er nog een remedie tegen het vervelende gevoel na je pensionering: het schrijven van een autobiografie.
Wat doet een autobiografie schrijven met je?
Door je levensverhaal op papier te zetten, kom je tot nieuwe inzichten. Je denkt na over jouw jeugd, de geboorte van je kinderen of je leven als harde werker. Je wordt daardoor gedwongen om bij jezelf te rade te gaan wie je bent, wat jou heeft gevormd en wat je met die informatie wilt doen. Eigenlijk werkt het hetzelfde als je boos of teleurgesteld bent. Ook dan is het uitdrukken van je frustraties op papier de ideale vorm om alles eens goed op een rijtje te zetten.
Een autobiografie schrijve
Worstel je met depressie, en ben je opzoek naar hulp?
Worstel je met depressie, en ben je opzoek naar hulp?
Ik heb je boek gelezen! Wat een indrukwekkend en goed geschreven boek.
Echt een aanrader voor iedereen die zich depressief voelt of depressieve klachten ervaart. Tevens een boek voor iedereen die er juist geen ervaring mee heeft en het misschien op deze manier wil begrijpen.
Wat mij persoonlijk een ontzettend goed gevoel gaf aan je boek, waren bepaalde raakvlakken die me zo bekend voorkwamen. Een stuk herkenning dus!
De manier hoe jij het vertaalt en omschrijft slaat de spijker op zijn kop.
Wat ik sterk omschreven vindt is het deel 'waarom je depressief bent geworden, de worstelingen die je hebt moeten doorstaan en de transformaties die je hebt ondergaan' om je te brengen waar je nu bent. Kortom het hele boek boeide me ontzettend!
Ik hoop oprecht dat je veel mensen gaat bereiken en dat mensen jouw boek zullen gaan lezen. De weg die je hebt bewandeld en telkens weer de kracht had om uit je dal te klimmen, daar kan ik niet anders dan in één woord ‘respect’ voor hebben!
Dat je voor velen een inspiratie mag zijn en dat het je vooral goed mag blijven gaan.
Beste Fabian het is jou gelukt om een onzichtbare ziekte, zichtbaar te maken!
Dankjewel daarvoor, je boek is echt een eye opener.
Veel liefde, gel
Ladders naar het lichtDepressie en intertekstualiteit in hedendaagse autobiografische literatuur Anne-Fleur van der Meer
Depressie is in de westerse wereld een veelbesproken en veel bestudeerde psychiatrische stoornis. Naast de aandacht voor het onderwerp in wetenschappelijke artikelen, diagnostische handboeken, zelfhulpboeken, depressiegala’s en overheidscampagnes, is er de raadselachtigheid en het taboe waarmee depressie in onze cultuur nog vaak omringd is.
Ladders naar het licht is een studie naar de taal die vandaag de dag aan depressie wordt gewijd. Hoe wordt er in wetenschappelijke studies, voorlichtingsmateriaal, zelfhulpliteratuur en &#; in het bijzonder &#; autobiografische boeken over depressie geschreven? Hoe vatten (voormalig) patiënten hun ervaringen in woorden? Wat zijn de functies van deze autobiografieën in de samenleving? Dat zijn de vragen die Anne-Fleur van der Meer, als letterkundige verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam, in dit boek beantwoordt. De vragen werpen nieuw licht op de ervaring van ziekzijn en (de weg naar) gezondheid en op de wijze waarop daaraan in onze gezondheidscultuur betekenis wordt gegeven.
In het bijzonder gaat Van der Meer in op de notie van ‘intertekstualiteit’: het bijzondere gegeven dat er in de autobiografieën vee
Wat als het leven elke dag aanvoelt als overleven? In een maatschappij die de druk op blijft voeren?
Ik kon het niet meer bijbenen en voelde mij zwaar depressief en een totale mislukking, omdat anderen wel gelukkig waren.
Eenzaam, in een wereld met ruim zeven miljard mensen omdat niemand leek te begrijpen hoe ik me voelde. Op mijn achttiende voelde de psychische pijn zo ondraaglijk dat er nog maar één mogelijkheid leek te bestaan.
Een dagelijkse strijd met zelfdoding om de pijn te laten stoppen. Niet omdat ik per se dood wilde, maar omdat ik geen uitweg meer zag. Het was de wanhoop dat er nooit een einde aan de depressie zou komen. Het was de rust waar ik zo naar verlangde.
Na meerdere opnames, diverse therapieën, spiritualiteit en het bewuster volgen van mijn hart kwam ik steeds meer tot de kern naar een gelukkiger leven. Depressie was voor mij een noodsignaal dat het anders moest.
Na twaalf jaar worstelen was ik pas écht klaar om te veranderen. Of beter gezegd: ‘Ik mocht steeds meer worden wie ik in essentie ben.’
Dat is me uiteindelijk gelukt. Het was een weg van overleven naar leven.