Hilma af klint: the ten largest
Hilma Af Klint ( * † )
Hilma af Klint werd op 26 oktober geboren in Solna, Zweden, als dochter van een marineofficier, en groeide op in welgestelde omstandigheden.
Na haar studie schilderkunst in Stockholm legde ze zich aanvankelijk toe op naturalistische kunst en verdiende haar brood met de verkoop van conventionele landschapschilderijen en portretten.
Op jarige leeftijd brak ze echter radicaal met de conventionele kunst en koos ze voor een compleet nieuwe beeldtaal. Haar werken werden abstracter, kleurrijker en namen afstand van alle bekende stijlen. Als lid van een theosofisch genootschap begon ze zich intensief bezig te houden met metafysische en occulte thema's. Ze was ervan overtuigd dat haar schilderijen boodschappen bevatten. Ze was ervan overtuigd dat haar schilderijen boodschappen bevatten van een hogere, onzichtbare wereld, die ze zichtbaar wilde maken door middel van kleuren, vormen en symbolen.
Haar revolutionaire ideeën werden echter afgewezen. In tegenstelling tot haar eerdere, naturalistische werken, vond ze tijdens haar leven geen publiek voor haar abstracte kunst. Hedendaagse kunstenaars en critici negeerden haar werk of maakten het belachelijk. Gefrustreerd door het gebrek aan erkenning en onbegrip voor haar kunst, bes
Hilma af Klint was een schilderes uit Zweden. Ze werd geboren op 26 oktober geboren in Karlbergs slot dat is gelegen in Solna, Zweden, net ver van de hoofdstad Stockholm. Op 21 oktober overleed de Zweedse kunstenares Hilma af Klint in Danderyd, nabij Stockholm, op jarige leeftijd.
Hilma af Klint schilderes uit Zweden
In retrospectief gezien was Hilma af Klint één van de allereerste abstracte kunstenaars en pionier in het genre. Als dochter van gegoede ouders volgde ze tussen en een opleiding aan de Konstakademien (Kunstacademie) van Stockholm. Ze was een van de zeer weinige vrouwen die hier studeerde.
Al op zeventienjarige leeftijd raakte ze geïnteresseerd in spiritisme was haar denken en werk ging vormen. Ze bezocht rond de eeuwwisseling spiritistische bijeenkomsten en werd vegetariër, studeerde theosofie en mediteerde.
Naast portretten en landschappen die vrij traditioneel van opzet waren, schilderde ze voor zichzelf abstracte werken die geïnspireerd waren door de theosofie. Sterker nog ze kreeg van de Loge van de Theosofische Vereniging in Stockholm een opdracht om schilderijen voor de tempel te maken. Hieruit volgde een reeks abstracte schilderijen die tegenwoordig als voorlopers van de moderne abstracte kunst worden gezien.
Mede doordat Hilma af Klint in haar
Niemand was klaar voor de visionaire kunst van Hilma af Klint, maar ze beleeft een groots leven na haar dood
Twintig jaar, dat was haar inschatting. Ze had het met potlood voorin een notitieboekje geschreven: ‘Alle kunstwerken die bedoeld zijn om twintig jaar na mijn dood te worden onthuld, zijn voorzien van bovenstaande tekens.’ De tekens: een plusje en een kruisje met een rechthoek eromheen.
Toen de Zweedse kunstenaar Hilma af Klint in op jarige leeftijd stierf, liet ze haar kunstwerken na aan haar neef Erik. Dat wil zeggen: het onverkochte en onbegrepen deel. De landschappen, portretten, illustraties en wetenschappelijke tekeningen die ze had gemaakt, waren haar atelier al uit. Overgebleven waren kleurrijke, grote schilderijen en tekeningen, meestal abstract met cirkels, letters en lijnen. En die had ze gemarkeerd met plusjes en kruisjes. In totaal werd Erik eigenaar van zo’n schilderijen en tekeningen, notitieboekjes en meer dan 25 duizend losse beschreven vellen papier.
Die ene boodschap over ‘twintig jaar na mijn dood’ was meteen de enige duidelijke boodschap die de kunstenaar achterliet. Een ander notitieboekje bevatte een soort zelfgemaakt onbegrijpelijk woordenboek: ‘Notities over letters en woorden betreffende kunstwerken van Hilma af Klint’. Achter sommige letter
‘Hilma af Klint en haar salon op vrijdagavond’ is een levendige roman die soms kitscherig aandoet
De Zweedse schilderes Hilma af Klint () heeft de laatste jaren een spectaculaire comeback gemaakt. Haar abstracte werk werd aanvankelijk bespot, maar het oordeel kantelde toen bleek dat ze ver voor de troepen uitliep. Na een tentoonstelling in het Solomon R. Guggenheim Museum in New York (), een film van Lasse Hallström () en een biografie van Julia Voss () is er nu ook een roman over haar leven en werk, Hilma af Klint en haar salon op vrijdagavond.
Het verhaal speelt zich deels af in het begin van de 20ste eeuw, waarin we Af Klints ambities volgen, en deels in de 21ste, waarin een onderzoeker het plan opvat een grootscheepse tentoonstelling in New York te organiseren. Die afwisseling houdt het boek, dat soms wat kitscherig aandoet, levendig. Van de seances die Af Klint met de kunstenaarskring De Fem (De Vijf) organiseert, haar verkleedpartijen als man en haar liefdesrelatie met de kunstenares Anna Cassel gaat het soepel over naar de obstakels die Eben Elliot in ondervindt om de tentoonstelling van de grond te krijgen. Mannelijke kunstenaars krijgen intussen een flinke sneer: August Strindberg verstoort ladderzat een seance en Wassily Kandinsky is een lomperik, die haar ideeën
De abstracte kunst van Hilma af Klint. Over de pech Zweeds te zijn
Beeldend kunstenaar Hilma af Klint () deed precies wat biografen zo jammer vinden: vóór haar dood hield ze grote opruiming. Al tijdens haar leven hield ze volgens haar biografe Julia Voss &#;systematisch&#; bepaalde aspecten van haar leven in het donker, wat niet verwondert bij een vrouw die volgens Voss vrijwel elke regel opgelegd door de samenleving overtrad. Haar nalatenschap &#;is like a large house with countless rooms, chambers, and hallways. Hilma allowed some of the rooms to remain brightly illuminated, whereas in others she turned off the light, and sometimes even locked the door and threw away the key.&#;
Er bleven na de grote schoonmaak niettemin nog altijd pagina&#;s tekst aan notities en dagboeken over en zo&#;n schilderijen en tekeningen. Maar die mochten pas twintig jaar na haar dood in de openbaarheid komen, had ze bepaald. In werden de dozen geopend en de doeken uitgerold, die haar neef Erik af Klint keurig op de zolder van zijn huis in Stockholm had bewaard.
De Duitse biografe Julia Voss leerde Zweeds om Af Klints notities te lezen. Zonder deze extra inspanning had ze niet kunnen ontdekken dat veel van wat er de laatste decennia over de kunstenares is beweerd, niet klopte. Dat corrigeert